اخبار باشگاه تیراختور و دیگر تیمهای آزریایجان

آفرین شیر بچه های پارس آفرین شیر بچه های پارس- ترویج راسیسم در شبکه ملی

و خیابانی از کجا تا کجا

دیشب چه شد آن شیر تو

با هم ببینیم

http://s1.picofile.com/file/6293572432/s_p.3gp.html

Mustafa Araz یکشنبه 3 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 04:04 ب.ظ

0 نظر

گیم هواداران تراکتور

TractorFansPortal.Com. فکر می کنم بازی با استیل آدین بود که رفته بودم سهند. خیلی خوش گذشت اما مسائلی برایم پیش آمد که واقعاً حسرت خوردم.
حول و حوش ساعت سه یا چهار بود که با دوستم رسیدیم استادیوم. هوا گرم بود. بعد از تهیه بلیط و بررسی بدنی در ورودی که کمی هم طول کشید داخل شدیم. استایوم خیلی شلوغ بود. شلوغ که چه عرض کنم جاهایی که جمعیت روی سکوها نشسته بودن جای سوزن انداختن ام نبود. همینطور کیپ کیپ چسبیده بودن به هم. حتی راه پله ها هم پر بود. طبقه اول که به کل پر شده بود برای همین رفتیم طبقه دوم. ما هم مثل خیلی های دیگه که دیر اومده بودن نشستیم همون اوایل تا بازی شروع شد. یادم هست که تا تیم ها اومدند تو میدون جمعیت همه ایستاده فقط شیش هفت دقیقه گفتن "یئل یاتار توفان یاتار یاتماز تیراختور بایراقی". آن هم با چه شور و حرارتی. صدا به صدا نمی رسید. می تونم بگم یک همچین صحنه ای رو تا بحال ندیده بودم. یک لحظه چنان فضای حماسی تو ورزشگاه ایجاد شد که خودم به شخصه افتخار کردم که یک آذربایجانی ام.
بازی شروع شد و تراکتور هم خوب بازی کرد. روبجلو بازی می کرد و هوادار ها هم خیلی عالی تشویق می کردند. شعارهاشون رو طوری هماهنگ و منظم و یکصدا ادا می کردند که بواقع یه سبک اروپایی بهشون داده بود. مخصوصا شعار "یاشاسین آذربایجان" رو که دیگه بلااستثنا همه، جوری از ته دل می گفتند که کیف می کردیم. خلاصه در اون دو ساعتی که تو استادیوم بودم خیلی بهم خوش گذشت. بازی تمام شد و همه پا شدیم که بریم. داشتیم به خوبی و خوشی از درب خروجی رد می شدیم که یه دفعه یه صدا پیچید. نمی دونستم چی بود. همه دویدند بیرون که ببینند چی شده. که دیدیم از بالای یه تپه یکی از هواداران پرت شده پایین. همه ایستاده بودن و از بالای تپه داشتند نگاه می کردن. کسانی ام که اون پایین بودند می دویدند طرف اونی که پرت شده بود تا بهش کمک کنند. همه هی با هم حرف می زدند و افسوس می خوردند که چرا باید یه همچین صحنه ای باید تو یه استادیوم ورزشی پیش بیاد. اون روز اون بیچاره رو با آمبولانس رسوندند بیمارستان.
ما داشتیم از یه راه نسبتاً آسفالت که به شاهراه می رسید می رفتیم. که یک دفعه در کمال ناباوری دیدم که عده یی دارند از بالای یه کوه در حالی که همه میدویدند میان پایین. اونجاهام که همه جا شن و ماسه است و با یه خورده تکون دادنشون کلی گرد و غبار میره هوا. نمی دونم چطوری هوادارهای تراکتور چرا تاحالا بیماریهای تنفسی نگرفتند خدا می دونه!
از راه دیگه ای که می آمدیم دیدیم که یه نفر به شوخی یه جای کوچیک رو آتیش زده بود و آتیش هم به کل بافت های خشک اونجا سرایت کرده بود. می دونین دور تا دور جاده ایی که ما می اومدیم، آتیش بود. آتیش هم از بعضی جاها یه خورده زبانه کشیده بود و اومده بود بالاتر از سطح جاده. دوستم قصد مزاح گفت که الان جهنم واقعی رو تجربه می کنیم. واقعن هم یه جهنم واقعی بود. فوق العاده افسوس خوردم که ما چرا قدر این هوادار هامون رو نمی دونیم؟ اینا حیف نیستند؟
به هر طریقی می شد خودمونو رسوندم آزاد راه پاسداران. ترافیک پرازدحامی از اتومبیل ها اونجا ایجاد شده بود که اولش جلوی استادیوم بود و آخرش به ناکجا می رفت. یه نیم ساعتی همون جا ایستادیم تا بلکه تاکسی چیزی نگه داره تا ما سوار بشیم. اما انگار نه انگار. تازه غیر از ما هم اونجا تو نوبت بودند. که متاسفانه به دلیل نبود سرویس دهی مناسب براشون هاج و واج مونده بودیم. متاسفانه مشکل اساسی اینجاست که کسانی هم که ماشین دارند از ترس نمی تونند بیارنش استایوم. چون استادیوم امنیت درست و حسابی که نداره، جاده هاش ام که خاکیه و اغلب ترافیک. پس اگر با سرویس بیان براشون خیلی بهتر و مناسب تره.
خلاصه کنم که یه جوری خودمونو با همون سر و وضع خاکمالی که به لطف برخی از دوستان عزیزمون رو تن و بدنمون نشسته بود رسوندیم به منزل.
البته علاوه بر مسائلی که در بالا بهشون اشاره کردم، یه جورایی برخورد سخیفانه نیروی انتظامی رو هم میشه اضافه کرد که در برخی از موارد شامل حالمون شد.
حرف دیگری ندارم. قصدم از مطرح کردن این موارد صرفا گوشزد کردن برخی از معضلات پیش روی برای هواداران است امید وارم مسئولین قدر این هواداران رو بدونند و به همین راحتی از دستشون ندند.

باشکان

Mustafa Araz جمعه 1 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 03:57 ب.ظ

0 نظر

روایت بازدید 4 ساعته از باشگاه تراکتورسازی تبریز

روز پنجشنبه با هماهنگی قبلی در محل باشگاه حاضرشده و گفتگوهایی با محمد علویی مدیر روابط عمومی باشگاه و سردار جعفری مدیریت باشگاه تراکتورسازی داشتیم، در این گفتگوها مسئولین سایت از مشکلات هواداران و نقدها و پیشنهاداتی که هواداران گاه و بیگاه در سایت از مسئولین داشته اند به سمع ایشان رسانده و به صورت کلی خواستارارتباط بیشتر و نزدیکتر مسئولین باشگاه با هواداران شدند.

( برای مشاهده تشریح این بازدید به همراه گزارش تصویری از خلیل غلامی به ادامه ی مطلب مراجعه فرمایید )

پس از گفتگوی طولانی با مدیر روابط عمومی باشگاه، محمد علویی، ایشان ما را به سوی پروژه هایی که در محل باشگاه با اعتبارات مختلف در حال اجرا می باشد هدایت نمود که از جمله ی این پروژه ها می توان به:

1- ساخت میدان فوتبال با کاشت چمن مصنوعی در محل باشگاه با اعتباری نزدیک به 400 میلیون
توضیح : این میدان هفته ی آینده افتتاح خواهد شد

2- بازساخت کلی میدان ورزشگاه اختصاصی و امضای قرار داد برای کاشت چمن طبیعی به روش های مدرن روز دنیا
توضیح 1 : از امکانات این میدان می توان به جذب سریع آب به هنگام بارش باران و آبیاری اتوماتیک میدان اشاره کرد.
توضیح 2 : زمان بهره برداری از این میدان پاییز 90 بوده و از این میدان به عنوان زمین تمرین تیم تراکتورسازی و برگزاری مسابقات لیگ یک استفاده خواهد شد.
توضیح 3: محمد علویی مدیر روابط عمومی باشگاه تراکتورسازی عنوان نمودند باشگاه در نظر دارد سال آینده با آماده شدن ورزشگاه اختصاصی شرایطی را فراهم آورند تا سال آینده بانوان طرفدار تیم تراکتورسازی امکان حضور در محل تمرینات تیم تراکتورسازی و پذیرایی مختصر از این عزیزان را به صورت رسمی داشته باشند.

3- بازساخت کلی سونای باشگاه تراکتورسازی تبریز
توضیح : این سونا برای عموم آزاد خواهد بود و تایم های مختلف بانوان و آقایان را خواهد داشت.

پس از بازدید از پروژه های در حال اجرا به سوی ساختمان مدیریت باشگاه رفتیم و وقتی 20 دقیقه ای از سردار جعفری برای گفتگو گرفتیم. ( که البته این گفتگو چیزی بیشتر از یک ساعت به طول انجامید )

در این گفتگو نیز برخی از مشکلات هواداران را با مدیریت باشگاه مطرح نموده و درخواست هایی نظیر توجه به فعالیت رسانه ای بیشتر و تعامل بیشتر با هواداران را داشتیم. وقتی از سردار جعفری در مورد عدم اطلاع هواداران از فعالیت ها و در واقع عدم آگاهی از کارنامه 5 ماهه کادر مدیریتی باشگاه گفتیم، ایشان عنوان نمود " خلق و خویی که در مدت فعالیت کاریم داشته ام این است که دوست ندارم خودم را مطرح کنم و نکته ی دیگر اینکه دوست دارم پروژه ها پس از به مرحله اجرا در آمدن علنی شوند و قطعا همه شنیده اید که می گویند مشک آن است که ببوید نه آنکه عطار بگوید من هم دوست دارم اگر کار مثبتی را انجام داده ام هواداران خودشان این کارهای مثبت را احساس کنند"

سردار جعفری جذب آندرانیک تیموریان که متولد شهر ارومیه نیز هست را با وجود مشکلات عدیده ی مالی یک نقطه ی مهم در کارنامه ی خود می داند و در این ارتباط می گوید " چه کسی آمده و بررسی کرده است که پس ازجذب آندرانیک به تیم تراکتورسازی در تعداد گل های دریافتی تیم تراکتور و تعداد گل های زده چه تغییراتی ایجاد شده است؟ در حالی که در بررسی آماری، تغییر محسوس در آمار گل خورده و گل زده تیم پس از حضور ایشان دیده میشود، آندرانیک شخصیت تیمی و اعتماد به نفس بازیکنان را بسیار بالا برده است، با حرف ها و جملات خود قبل از بازی ها همیشه روحیه بازیکنان را برای پیروزی آماده می کند."

سردار جعفری عملیات آماده سازی صدور کارت هواداری را وقت گیر ترین کاری عنوان نمود که در طول 5 ماهه اخیر بوده و گفته است " این اطمینان را می دهم که این کارت هواداری در هیچ یک از باشگاه های ایرانی وجود ندارد و با یک کار کاملا زیر ساختی و برنامه ریزی شده مراحل آماده سازی کارت ها را انجام داده ایم. کارت های ما امکاناتی را دارند که هم اکنون در سطح دنیا باشگاه های حرفه ای از آن استفاده می کنند. در چند هفته ی آینده پس از اتمام مراحل آزمایشی، این کارت را برای دسترس عموم قرار خواهیم داد "

سردار جعفری در مورد کانون هواداران باشگاه تراکتورسازی می گوید" به علت ساکن بودن بخش عمده ای از هواداران تراکتور در شهر تهران، هم اکنون شعبه ای از کانون هواداران تیم تراکتورسازی را در تهران تاسیس نموده ایم و به زودی نیز شعبه ای در شهر کرج تاسیس خواهیم کرد "

" سردار جعفری خرید تجهیزات پیشرفته فیزیو تراپی ساخت کشور های آلمان و اتریش برای درمان سریع بازیکنان مصدوم و همچنین تاسیس دفتر خدمات بیمه ای باشگاه تراکتورسازی در شهر تبریز را از دیگر فعالیت های تیم مشغول در باشگاه می داند "

گزارش تصویری زیر خلاصه ای از بازدید 4 ساعته باشگاه تراکتورسازی می باشد.

گزارش کارنامه کادر مدیریتی باشگاه از Traxtorchi.ir