تیم تیراختور

تیم تراکتور در هفته های سرنوشت سازی قرار گرفته است، تراکتور با فولاد و نفت کارش را با تساوی به پایان رسانیده است و این در حالی است که اگر امتیازات این بازیها به حساب تراکتور واریز می شد هم اینک تراکتور در کنار تیم های اصفهانی جا خوش کرده بود اما بواقع آنچه این روزها پیش از گذشته باعث دلهره برای هواداران تیم تراکتور شده است این است که آنها بسیار دل نگران بازیهای پیش رو و حساسی هستند که تراکتور قرار است در مقابل حریفان برگزار کند اما آنها بواقع باز بسیار امیدوار هستند برای بازیهای پیش رو. بعد از تساوی با فولاد می شد در چهره های آنها نگرانی برای بازیهای آینده را دید و البته خواست آنها برای آسیایی شدن، آنها تنها آسیا می خواهند و در این راه با کوتاهی های که در دو بازی گذشته صورت گرفت آنها بیشتر از خود می پرسند اوضاع چگونه خواهد شد، اما بدون تردید باز می توان امید را در چشمان آنها دید و آمال آرزوهای آنها را برای آسیای شدن و این موضوع بواقع حق آنهاست که این درخواست را داشته باشند اما این بدون تردید یک طرف این عشق دو طرفه است اما اینجاست که باید بگویم این بار توپ در زمین تراکتور است و لاغیر و هر کجا که سستی بوده باشد باید تراکتور این موضوع را درک کرده باشد که بازیهای پیش رو بازیهای مرگ و زندگی است و لاغیر.



هواداران تراکتور در هر بازی به وظیفه خود اشراف داشته اند و تا جای که برایشان مقدور بوده سنگ تمام گذاشته اند عشق آنها به تراکتور فراتر از نام یک تیم است، آنها در بازی با فولاد سنگ تمام گذاشتند و آنها بدون تردید در بازیهای دیگر هم سنگ تمام خواهند گذاشت اما این بار نوبتی هم که باشد نوبت ، نوبت تراکتور است چرا که آنها بهتر از هر کس دیگری می دانند که برای آسیایی شدن باید تراکتور یک قدم بزرگ بردارد، آنها می دانند که تراکتور در بازی این هفته برابر استقلال نباید به کمتر از سه امتیاز بازی فکر کند و در این راه آنها هم خواهند آمد تا یار و یاور تیم خود در برابر آبی پوشان تهرانی باشند، اما این قسمتی از جریان است، بازیکنان و در راس آنها کادر فنی تراکتور باید بدانند که از پیش رو برداشتن استقلال تهران و کسب سه امتیاز تنها راه آسیایی شدن است و بدون تردید نتیجه این بازی نشان خواهد داد که تراکتور آیا توان قدم گذاشتن در جای پای بزرگان را خواهد داشت یا نه، تراکتور چاره ای جز پیروزی در مقابل استقلال ندارد، چرا که قرمز پوشان تبریزی خوب می دانند که تراکتور با دو تساوی که در بازیهای گذشته بدست آورده است دیگر فرصتی برای از دست دادن نخواهد داشت از این رو است که خواسته هواداران از تیم تراکتور چیز دیگری است، آنها دوست دارند تا در این دیدار تراکتور شجاعانه در مقابل حریف پای به میدان بگذارد و بدون ترس از نام حریف و رتبه حریف و بدون نگاه به کسب نتیجه در پایان بازی تنها و تنها به پیروزی اشند و در این راه شکی به خود راه ندهند چرا که دیگر همگان می دانند تک امتیاز از این بازی حساس چندان به کار تراکتور نخواهد آمد، پس بجاست در این بازی مرگ و زندگی برای تراکتور و هواداران بازیکنان و کادر فنی تراکتور مجاب شده باشند که تراکتور برای آسیایی شدن به سه امتیاز این بازی نیاز دارد و در این راه در آزادی این تیم باید با بازی شجاعانه نشان دهد که برای ورود به عرصه بزرگان چیزی کم ندارد و در این راه تراکتور مطمئن باشد در آزادی تنها نخواهد بود.

اما بدون هیچ تردیدی دو بازی پیش رو برای تراکتور از نظر نگارنده بازی مرگ و زندگی است، تراکتور بعد از 28 هفته پر فراز و نشیب می رود تا در امتحان نهایی کارنامه اش را بگیرد و در این راه دو بازی استقلال و سپاهان و کسب نتیجه در این دو بازی به مثابه تمام تلاش های شبانه روزی در 28 هفته گذشته است، بدون تردید بازیکنان و هواداران تراکتور دوست نخواهند داشت داشته هایشان را فقط به خاطر دو بازی از دست بدهند، آنها همانگونه که با عزت و احترام پای به آزادی خواهند گذاشت تا از تیم خود حمایت کنند همانگونه هم انتظار دارند تیم آنها با نتیجه ای که کسب می کند با عزت آنها راهی کند، پس انتظار از قرمزپوشان آذربایجانی این خواهد بود که در این بازی برای هواداران شرف به ارمغان بیاورد.